MARYLAND en VIRGINIA

Maryland and Virginia, 25 tot 28 april 2018 

Als we wakker worden regent het, maar de bui van vannacht, met onweer, is gelukkig overgedreven. Dit is niet het weer om erop uit te trekken dus blijven we langer in ons hotel en gebruiken tijd om administratie te doen, ik maak mijn vertaling af terwijl Dick weer eens publiceert. Het maakt dat we pas tegen half een uit het hotel vertrekken. Inmiddels is de regen gestopt maar de lucht blijft grijs en bewolkt. Het is 12 graden en niet echt koud, met een jack is het goed te doen.

View on Baltimore Harbour

We rijden eerst naar de haven toe om te vragen of we morgen onze camper kunnen wegbrengen maar bij Pride, de verlader, is Katrina niet aanwezig dus rijden we door naar de binnenstad van Baltimore. Als we even later bij Barnes en Noble lopen, ik vind daar eindelijk een nieuwe 18 maanden-agenda, bel ik met Pride. Ik word toch wel erg gespannen als Katrina niets heeft van de verscheping van onze wagen maar gelukkig, na even zoeken, vindt ze toch een map met onze naam, morgen kunnen we onze camper brengen. We wandelen op ons gemakje langs de binnenhaven waar zeer weinig toeristen zijn en alle winkeltjes, net als een jaar geleden, nog steeds in de steigers staan. Bij Five Guys gaan we lekker eten. Zoals altijd is het zoveel dat we daarna extra moeten rondlopen om ons eten te verteren. Gelukkig zijn er een paar caches in de buurt. Het brengt ons naar het hoogste dak van twee parkeergarages vanwaar we Baltimore vanuit de lucht kunnen bewonderen en rijden daarna terug naar ons hotel. De rest van de avond lezen we en praten we. Donderdag 26 april schijnt de zon volop. Ik heb weliswaar de wekker om 6.15 gezet maar om 6 uur zijn we klaar wakker dus rijden we iets over zevenen al naar de haven in Dundalk. Dick met de huurauto en ik met de camper. Het is weer even wennen want Dick heeft deze vacantie toch het merendeel, van de 55.200 km die we hebben afgelegd, gereden. We hebben geluk want ondanks de wegwerkzaamheden net voor de tolbrug, hebben we geen last van druk verkeer. De files staan allemaal aan de overzijde van de I-695.

Paperwork at Pride Agency

Natuurlijk zijn we veel te vroeg bij Pride, 07.45 uur, maar als we naar het bureau lopen blijken daar al 2 echtparen te staan. Pride gaat pas om 9 uur open dus we hebben alle tijd om gezellig met elkaar te praten. Voor beiden gaat een reis van een halfjaar pas starten.

Na het benodigde papierwerk en betaling (waren vergeten dat we ook moesten betalen en redden het maar net met ons contant geld) lopen we naar de camper waar even later de Twic escorte aankomt en Dick naar de haven begeleidt. Ik blijf buiten op de parking wachten. Geen straf want de zon schijnt volop en in de luwte van de geparkeerde auto’s is het hier goed uit te houden. Ik stroop zelfs mijn broekspijpen en mouwen op zo warm is het buiten. Dick komt pas na twee uur terug. Niet omdat er problemen waren met de aflevering, maar omdat pas na lang zoeken een plekje gevonden was waar de camper neergezet kon worden. De papieren in orde maken kostte veel minder tijd. Dick moet wel even het (weggehaalde) handvat aan de tussendeur opnieuw bevestigen zodat een politieman in de douche en het bed er achter kan kijken, maar na één blik is alles in orde en kan de tussendeur weer worden afgesloten.

Lighthouse Havre de Grace

Doordat Dick pas half 12 terug is besluiten we niet meer naar de staat Delaware te rijden maar, na een laatste Sonic milkshake gaan we naar het oude stadje Bel Air waar we in het zonnetje rondlopen en daarna genieten we aan het water van de Chesapeake Bay in Havre de Grace, Maryland. Aan de haven staat een mooie vuurtoren die gebouwd is in 1827 waar 4 generaties vuurtorenwachters voor hebben gezorgd en in 1920 is voorzien van een geautomatiseerd systeem en vervolgens dienst heeft gedaan tot 1975. De zon schijnt volop en omdat het waait wordt het niet warmer dan 18 graden. Pas eind van de middag zijn we weer terug in onze hotelkamer waar we heerlijk nog lekker van de zon genieten die in onze kamer schijnt. We eten het restje Chinees, drinken ons laatste glas wijn en lezen verder in onze spannende boeken. Vrijdag 27 april is er geen zonnetje meer te zien en het regent het als we om 7 uur wakker worden. Terwijl we ontbijten, draaien we onze laatste was en het lukt ook nog om gezellig meer dan een uur met tante ank te skypen. Zodra de was droog is pakken we onze tassen en om 11 uur rijden we weg uit ons heerlijke hotel in Linthicum met twee tassen van elk 16 kilo en twee rugzakken van elk 9 kilo.

Putting on compression Socks

In Columbus stoppen we bij REI, een buitensportzaak, waar we gezellig nog even rondkijken en ik prachtige felgele compressie kousen zonder voet aanschaf. Ze zijn niet alleen mooi van kleur (dat vind ik tenminste) maar ook afgeprijsd en al lang wil ik voor in het vliegtuig zulke kousen hebben. Kan ik ze mooi vannacht uitproberen. Natuurlijk lopen we ook nog even door Walmart en eten in de auto onze laatste toast met smeerkaas op alvorens op ons gemakje binnendoor naar Dulles International Airport te rijden. Pas om 4 uur zijn we bij de autoverhuur, waar we de huurauto achterlaten en even later worden we door de bus naar het vliegveld vervoerd. Daar hoeven we maar even te wachten voor we kunnen inchecken bij Iceland Air. Helaas lukt het niet om twee stoelen naast elkaar te krijgen. Ook gisteren weigerde de computer ze ons toe te delen. We zitten nu 9 rijen van elkaar verwijderd.

Last meal in The Kitchen by Puck Wolfgang

Na de veiligheidscontrole gaan we lekker in een restaurant zitten waar we meer dan voortreffelijk eten en om 8 uur kunnen we al boarden. Dankzij het feit dat Dick tussen een echtpaar geplaatst is en dus een plek kan opschuiven waardoor hij naast het gangpad zit

, wil mijn medepassagier wel met hem ruilen zodat we de 5 uur lange vlucht naar IJsland toch naast elkaar kunnen zitten. Gelukkig hebben we op het vliegveld voortreffelijk gegeten want bij Iceland Air wordt helemaal geen maaltijd geserveerd en slechts eenmaal krijgen we een frisdrank te drinken. De films zijn wel erg spannend met als gevolg dat we slechts 2 ½ uur slaap pakken alvorens in Reijkjavik te arriveren.

Welcome at Schiphol International Airport

Daar hebben we net even de tijd om koffie te drinken en het toilet te bezoeken en boarden dan al weer de volgende vlucht die ons drie uur later in Amsterdam aflevert. Hannah en tante Ank staan ons glunderend op te wachten. Nadat we gezellig samen koffie hebben gedronken pakken we de trein naar huis waar we half 4 arriveren. Ons huis is dankzij de goede zorgen van Danielle nog steeds aanwezig. Het is vreemd, maar ook heerlijk, om weer thuis te zijn.

Tenslotte nog een aantal feiten en wetenswaardigheden op een rijtje: