De Great Lakes

Als we maandagmorgen opstaan is het mooie weer helaas ver te zoeken. Het is bewolkt en koud . Ach we rijden vandaag toch verder richting westen. Wel betekenen de huidige temperaturen  dat we met bijna bevroren handen in de camper klimmen nadat we het black en grey water gedumpt en schoonwater ingenomen hebben, maar met de verwarming aan in de auto warmen we toch snel weer op. Eerst rijden we nog even naar het noorden waar Fort Niagara ligt en de oudste vlag van Amerika, met nog maar 15 stars, te bewonderen is. Het is slechts een half uurtje rijden en dan zijn we al bij het Lake Ontario wat er koud en grauw uitziet. Omdat de wolken bijna tot aan de grond reiken zijn de contouren van de stad Toronto helaas niet te zien. Gelukkig is er een plaatje op de oever hoe die contouren eruit moeten zien zodat we ons toch een voorstelling van Toronto aan de overkant van het meer kunnen vormen. Fort Niagara ziet er op het eerste gezicht niet zo spectaculair uit, maar zodra we enkele poorten doorgegaan zijnen binnen in het fort zijn, komt een soldaat te voorschijn. Hij is gekleed in het kostuum van een soldaat uit 1800 en geeft ons een demonstratie over de verschillende bevelen die destijds aan de aanwezige soldaten gegeven werden wanneer zij de naderende vijand moesten beschieten. De franse invloeden zijn heel goed aanwezig want alle bevelen worden in de Franse taal gedaan. De demonstratie mondt uit in een echte afvuring van het musketgeweer wat naast een klap ook een steekvlam te zien geeft . Van schrik, ik sta er natuurlijk bovenop om niets te missen,  tuimel ik bijna achterover op het gras. Nimmer had ik verwacht dat er bij het afvuren een steekvlam tevoorschijn kwam. Na deze intro gaan we het fort verder verkennen. Dick gaat kijken hoe het slapen op de britsen was en in de trade store kijken we naar de stapels huiden die met de indianen werden gewisseld voor suiker en katoen. Het bezoek aan het fort is zo interessant dat we eerst tegen de middag vertrekken. Na uiteraard stempels in ons National Park paspoort gezet te hebben van deze plek. Ons volgende reisdoel is de Whirlpool, een plek even buiten de Niagara Falls waar de rivier woeste stromingen vertoont en in een soort draaikolk terugdraait. Door het vele ijs wat nog op het water ligt is de draaiing van het water en zijn de woeste stromingen goed te onderscheiden. Een leuke onderbreking van ons verdere reis die nu echt moet gaan beginnen. Inmiddels is het al 13.00 uur en we zitten nog bij de Niagara Falls. Tot op heden hebben we het droog gehouden maar zodra de motor gestart is begint het echt te regenen en in stromende regen rijden we naar het zuiden via Buffalo naar Lake Erie.
Onze Europese reis lijkt zich voort te zetten want we passeren de stadjes Hamburg en Hannover. Na deze laatste plaats klaart de lucht op en naderen we Lake Erie. Het is lunchtijd dus we besluiten aan de oever van het meer lekker te lunchen. Uitgestapt blijken de temperaturen enorm gestegen te zijn. Het loopt tegen de 24 graden. En we kunnen in onze t-shirts aan de rand van het water ons stokbroodje opeten. Het meer is hier ter plekke nog volledig bevroren en dat geeft een bijzonder contrast gezien de huidige temperatuur. We praten wat met Amerikanen die zich verbazen over onze tocht met eigen camper envervolgen even later onze reis.
Het weer blijft warm, maar helaas deze warmte maakt niet dat de State Parks die we onderweg tegenkomen, al open zijn, stuk voor stuk moeten we ervaren dat alles nog gesloten is. Dus begeven we ons maar weer eens naar een parkeerterrein van een Wal-Mart, in de stad Erie. De Wal-Mart in Erie centrum is niet zo aantrekkelijk dus rijden we nog 10 mile verder naar Erie West waar een leuker parkeerterrein is om te staan. Ja, je zou het niet zeggen maar ook parkeerterreinen van supermarkets hebben verschillende eigenschappen en zijn dus leuk of minder leuk. Het tweede parkeerterrein bevalt beter en we vinden er een leuk plekje voor de nacht, de gehele avond kunnen we de buitendeur van de camper openhouden want de temperaturen zijn inmiddels tot 27 graden gestegen en ’s avonds om 10 uur is het pas afgekoeld tot 25 graden. Eindelijk een nacht waarin we geen kachel hoeven aan te houden en het toch warm is.

Dinsdag 11 april staan we vroeg op. Op het parkeerterrein sproeien de waterstralen om de ter plekken aanwezige boompjes water te geven. Dat heeft eigenlijk geen zin want rond half 9 begint het te stortregenen en vormen zich echte rivieren op het parkeerterrein. Door deze waterstromen rennen we naar de ingang om nog wat kleine inkopen te doen. Als we afgerekend hebben is het inmiddels weer droog geworden en kunnen we weer normaal naar de camper lopen. We rijden nu echt pal west parallel aan de Interstate 90 die ons tot in Yellowstone National park zal vergezellen. We berijden deze weg echter niet want de parallelwegen die dwars door de dorpjes gaan zijn  veel leuker en geven ook meer afwisseling. Daarbij komen deze wegen vaak pal langs Lake Erie en die Great Lakes willen we juist zien. Onderweg kijken we naar de enorme huizen die er zijn. Voor ons Europeanen is het niet te bevatten dat er zulke enorme huizen gebouwd worden. De mensen die er wonen moeten tenminste 10 kinderen en ouders hebben om in zulke kasten van huizen te wonen.

Tegen 4 uur komen we in Sandusky, een plaatsje in de staat Ohio niet ver van de grens met Michigan en de stad Detroit. We besluiten hier te blijven en te overnachten op het terrein van een Wal-Mart. Makkelijk want we willen een soort dongel kopen waarmee we internet bereik hebben met onze eigen WiFi hotspot. Bij Wal-Mart hebben ze de hardware ervoor maar geen oplaadkaart dus we worden verwezen naar een andere winkel zo’n 2 mile verderop waar alles wel aanwezig is en volgens hen ook goedkoper. Dat laatste blijkt niet het geval te zijn maar als we de winkel verlaten hebben we wel een mobiel internet wat we per maand kunnen activeren middels een prepaid kaart. Dat activeren proberen we via de betaling met credit card maar dat is een onmogelijke zaak. We zullen dan echt een Amerikaans adres moeten opgeven, wat we niet hebben doch na een paar telefoontjes met een manager van Verizon, een van de grootste telefoonnetwerken in de USA en de aankoop alsnog van een prepaid card van 50 dollar lukt het Dick om ons internet op te starten en kunnen we vanuit de camper op het parkeerterrein van Wal-Mart internetten. Wat een wonder. Intussen ben ik ook bij de Wal-Mart naar de kapper geweest wat niet zo’n succes is omdat ik een kapper tref die niet kan knippen. Momenteel loop ik dus met een zeer kort koppie rond waar geen enkel model in zit. Ten einde raad kopen we maar een bus gel waarmee ik de enkele haren die overgebleven zijn rechtop kan zetten.

Na het ontbijt op dinsdag 12 april gaan we de route bekijken voor vandaag. Het plaatsje Holland lijkt ons leuk om naar toe te rijden, dus daar gaat de tocht vandaag naar toe. We rijden door een vlak land met kleine dorpjes. Geen wonder dat in deze omgeving zich zoveel Nederlanders hebben gevestigd. Als we bij een winkel stoppen om even wat brood te kopen, komt een zeer knappe donker getinte Amerikaanse naar ons toe en vertelt ons dat we wel erg goed bij elkaar passen. We voelen ons erg verguld met deze opmerking en de dag kan niet meer stuk. Later  vragen we ons af of de opmerking nu ons beiden betrof of de kledij die we aan hadden (beiden een zwarte jas en blauwe broek) ach laten we maar denken dat het ons betrof.
Eind  van de middag komen we in het plaatsje Holland aan en dat is goed te merken. Overal wapperen Hollandse vlaggen, mooi afstekend tegen de prachtige blauwe maar koude lucht.
Tegenover het parkeerterrein van de Wal-Mart is een heel Hollands Dorp gebouwd, compleet met kanaaltjes  en geveltjes. Uiteraard is dit dorp ook nog gesloten dus we kunnen geen klompen kopen. Pas op Koninginnedag zal alles open zijn.
De volgende morgen schijnt de zon uitbundig maar het blijft slechts 10 graden, dus geen weer om zonder trui rond te lopen. We rijden verder langs Lake Michigan naar het noorden want er is daar een National Park wat wel open is. Tegen het einde van de middag arriveren we in dit park en na grey en black water te hebben gedumpt en schoonwater te hebben ingenomen gaan we naar een volgend kampeerterrein wat iets noordelijker ligt maar waar geen enkele faciliteit is. We staan er heerlijk tussen de bossen en om te vieren dat we eindelijk weer eens een plekje in de natuur gevonden hebben stoken we een heerlijk kampvuur. Een plek om enkele dagen te blijven staan en onze administratie en logboek bij te werken. Ons mobile internet werkt goed want zelfs hier in de bossen hebben we internet verbinding.
Nu op de 14-de april ’s morgens is het licht aan het sneeuwen en gaan we een wandeling door de bossen naar de oever van het meer maken. Het is nog behoorlijk fris maar prima voor een wandeling. Des te leuker is het om ’s middags een houtvuur te maken en je daar dan lekker aan te warmen met een glaasje wijn. Eerst nog even wat hout uit het bos halen en in mootjes hakken en daarna heerlijk genieten.