Ondertussen in Nederland

Het Zeelandweekend van duikvereniging Aqualis.

Het is vrijdagochtend, de zon die schijnt volop en een aantal Aqualisten treffen de laatste voorbereidingen voor het Zeelandweekend op camping Duuveland te Ouwerkerk. Met volgeladen auto’s trekken ze richting Zeeland om ervoor te zorgen dat er weer een geslaagd evenement georganiseerd wordt. Marcel en Sylvia arriveren als eerste en zetten snel de tent op om vervolgens heerlijk van het zonnetje te gaan genieten. Langzamerhand komt ook de rest aan en nemen hun intrek in de caravans, vouwwagen of tent.
Helaas blijft er één gereserveerde plaats leeg. Dick en Tita zijn er, dankzij de fantastische reis die ze aan het maken zijn, niet bij deze keer. Ook de gele handdoek die we hadden neergelegd heeft er niet voor gezorgd dat Tita hierdoor aangetrokken werd en ook de lege plaats naast Marcel achter de bbq op zaterdagavond moet nu door iemand anders worden opgevuld.

Maar goed, middels dit verhaal dus even een update van wat jullie (Dick en Tita) allemaal hebben gemist…..

Rond een uur of vijf gaan Cor, Jurjen en André richting Zierikzee om een lading pizza’s te halen.

Althans…
Dankzij de moderne media vernemen de achterblijvers dat de pizzahalers met een biertje op een terras zitten en de reacties zijn dan ook zoals verwacht.

Maar uiteindelijk arriveren de pizza’s en het duurt niet lang voordat bijna alle pizza’s zijn verorbert.

Dan is het tijd om ons op te maken voor de eerste avondduik bij Scharendijke.

Wij (René en Sandra) letten even niet op en iedereen is ineens vertrokken. Dus wij erachteraan en uiteindelijk arriveren we, dankzij een verkeerde afslag van Cor en iedereen die hem volgde, als eerste op de parkeerplaats.

Nadat we onze setjes hebben opgebouwd gaan we te water. Het zicht is matig en onze duik zit vol met verrassingen zoals een niet werkende lamp, slechte boyancy bij Sandra, het losraken van de loodpocket van René met als gevolg een onvrijwillige opstijging van allebei, een volgelopen lamp (de 2e lamp van Sandra). Gelukkig had Rene de Hartenberger bij zich waardoor we toch nog genoeg licht bij ons hadden. Helaas was er verder qua onderwaterleven weinig te beleven maar hebben uiteindelijk toch nog een duik van bijna 40 minuten gemaakt. Dat kon niet iedereen zeggen want André scheurde tijdens het aantrekken van zijn duikpak een seal en ook Ellie die na 3 jaar weer eens samen met André een duik zou gaan maken had problemen met haar apparatuur waardoor ze niet te water kon.

Als we terug bij de auto zijn komen ook Monique en Jur en later ook de andere buddyparen terug op de parkeerplaats. Zij hebben, zoals ook de andere Aqualisten, een leuke duik gemaakt.

We rijden terug naar de camping waar een heerlijk bakje koffie en thee op ons staan te wachten.

Het is nog redelijk weer en we kunnen tot laat nog buiten zitten. Sommigen van ons warm gehouden door de rum die Marcel en Sylvia hebben meegebracht en die ook voor een hoop gezelligheid zorgde, met name door de veelvuldige rum/cola inname van Sylvia.

Wij duiken onze caravan in als de klok 12 heeft geslagen en dat geldt eigenlijk ook voor de rest.

De volgende ochtend staat er al weer een goed gevulde ontbijttafel klaar en kunnen we direct aanvallen op al dat lekkers. Helaas regent het en is de verwachting dat dit nog wel een tijdje aanhoudt. De eerste duik van de dag komt ter sprake maar er is weinig animo. Uiteindelijk krijgt Richard nog een klein clubje mee in de richting van de Oesterdam. De rest blijft achter en vertoeven in de schuur van de boer. Tegen lunchtijd zijn de duikers weer terug. Van Thomas begreep ik dat de duik erg tegenviel doordat het zicht echt minimaal was.

Na de lunch is het wachten op Jorgen die de duikleider van de middagduik is. Echter hij komt niet opdagen en ook een telefoontje van Cor heeft geen resultaat. Richard offert zich wederom op en is onze interim duikleider voor een duik bij de Zijpe. Wij duiken samen met Thomas en daarnaast zijn er nog 3 buddyparen die voor een duik het water ingaan. Het is laagwater en na een glibberige instap dalen we af. Dan zijn we ineens Thomas kwijt. We zoeken een half minuutje en gaan dan weer terug naar boven om daar te kijken. En ja daar is hij dan. Beneden aangekomen was hij 2 duikers gevolgd die op de weg terug naar de kant waren. Hij snapte eerst niet dat “we” naar boven gingen maar kwam er vervolgens boven water achter dat hij een ander buddypaar was gevolgd. Toen we elkaar weer hadden gevonden vervolgden we de duik met veel plezier want het zicht was goed en er was een hoop leven te zien. Thomas zag zelfs nog vier baarzen maar voordat hij ze kon aanwijzen waren ze al weg dus helaas hebben wij ze niet gezien. Na de duik was het water behoorlijk wild geworden en was het nog een hele toer om op de kant te klimmen. Ook Joke en Erik waren inmiddels weer terug en nadat we ook hen aan de kant hebben geholpen zijn we snel naar de auto gegaan om ons om te kleden.

Terug op de camping genieten we eerst van een heerlijk warme douche en daarna van de BBQ.
Lekker vlees maar ook heerlijke salades, satésaus en stokbrood met kruidenboter stonden klaar. De thuisblijvers hadden niet stilgezeten.
Het was erg gezellig en vooral ook lekker.

Na afloop nog even bekeken wat er allemaal nog meer kon branden in de BBQ. Blaadjes, theezakjes, stokjes en melkpoeder alles moest eraan geloven maar met name de engelse dropjes zorgden voor de meeste stank.

Het werd uiteindelijk een zwoele avond en er werd ook weer veel gelachen. Erg leuk was het dat Dick en Tita nog even via de skype contact met ons zochten en vervolgens via de camera konden zien hoe het bij ons was. Helaas konden wij hen niet zien maar nu was het toch of dat ze er een beetje bij waren.

Ook op zondag stond het ontbijt weer klaar. Heerlijke croisantjes, krentenbollen, brood en beleg. Het was er allemaal. Na het gezamenlijke ontbijt alle spullen weer opgeruimd en in de auto’s geladen. De duikleider van de zondag duik was inmiddels ook gearriveerd en er was toch nog een klein clubje die een duik gingen maken. Wij hadden niet zoveel zin en zijn naar huis gegaan om alles te spoelen en de wasmachine aan te zetten. Vervolgens nog even dit verhaal gemaakt om jullie (Dick en Tita) even te laten weten dat we, ondanks dat het een heel geslaagd Zeelandweekend was, jullie aanwezigheid wel gemist hebben.

Liefs,
René, Sandra en de Aqualisten

Dit bericht is geplaatst in USA en CANADA 2011-2012. Bookmark de permalink.

1 Responses to Ondertussen in Nederland