De Canadese Rocky Mountains

De Rocky Mountains

Dinsdag 10 mei, staan we op met stralend zonlicht in onze camper.  We hebben gisteren een mooi plekje uitgekozen. “s Avonds hebben we nog erg lang zon en ’s ochtends schijnt de zon  al snel op de camper. Helaas is het nog te koud om buiten te ontbijten maar met een wijd open staand raam lijkt het net of we buiten zitten.  De voedselvoorraad moet vandaag worden aangevuld en omdat de winkelkeuze hier niet zo groot is gaan we naar een groter dorp in de buurt, Invermere. Het ligt 18 km bij ons vandaan. Een leuk tochtje dus om met de fiets te doen.

We nemen onze grote  fietstassen mee zodat we de boodschappen niet op onze rug hoeven te dragen en gaan dan op pad.
Uiteraard niet na eerst weer de kudde Big Horn Sheep die in het dorp Radium rondloopt te bewonderen.
Het loopt al tegen half 12, bijna op het heetst van de dag, wanneer wij  de enorm lange hellingen op fietsen.
18 Km fietsen lijkt niet zover maar als deze 18 km alleen maar bestaan uit hellingen die zeker een stijgingsgehalte hebben van 8% en steiler dan valt het enigszins tegen.

Ach we worden er wel fit van en een prettige bijkomstigheid is dat we het in de felle zon met deze inspanning ook nog warm krijgen ook.
Korte broek en t-shirt is echt wat we maximaal aan kleding nodig hebben.

Na een uur hard door fietsen bereiken we Invermere , de laatste 3 km gaan bergafwaarts en we vliegen naar beneden, een beloning voor het vele klimmen.  We doen wat boodschappen in het dorp maar realiseren ons tegelijkertijd dat het niet verstandig is om echt bederfelijke waar mee te nemen op een fiets zonder koeling als je nog zeker 1 ½ uur moet fietsen in een inmiddels knap brandende zon. De temperatuur bedraagt nu  zeker 25 graden Celcius. De rijwind maakt het wel veel koeler zodat we makkelijk aan de klim terug kunnen beginnen.
Hadden we op de heenweg al het gevoel dat we bijna nooit een afdaling maakten en alleen maar klommen, op de terugweg is het mogelijk nog erger en hebben we alleen maar ons laagste verzet opstaan. Alleen de laatste 2 km is heerlijk wanneer we afdalen naar de camping die in een Canyon is gelegen is. Roodverbrand aan armen en benen komen we uiteindelijk tegen 3 uur weer terug op de camping. Waar we heerlijk de rest van de middag niets doen en in ons stoeltje van de zon genieten.

Woensdag  11 mei rijden we opnieuw de 18 km naar Invermere, maar nu met de camper om de resterende boodschappen te kunnen doen. In het dorp zien we een bord Winery staan en in de veronderstelling dat we daar wijn kunnen kopen stoppen we er. Wijn kunnen we er kopen maar dat gaat wel per 30 liter en omdat we moeten wachten op het fermeterings proces duurt het na bestelling van de gewenste wijn nog  6 weken voordat de 30 liter geleverd kan worden. Helaas is dit geen optie voor ons dus we zien af van een bestelling. Wel krijgen we een rondleiding in het bedrijf en horen we hoe de wijn vervaardigd wordt en moeten we ook foto’s bewonderen van de Olympische vlam die in dit dorp is geweest net voor de spelen twee jaar geleden in Vancouver plaatsvonden.
We raken aan de praat met de eigenaren en pas na 2½ uur vertrekken we, na onze camper te laten zien aan de eigenaren van de winery en een heerlijke fles wijn te hebben ontvangen en de belofte gedaan te hebben dat we elkaar zeker opnieuw gaan ontmoeten in Holland wanneer zij naar ons toe komen.

Uiteindelijk zijn we pas tegen 2 uur terug op de camping waar we de camperd eens een grote schoonmaakbeurt willen geven. Het is dan meteen een goede gelegenheid voor Dick om het door mij in Minneapolis gekochte vloertapijt in de camper te leggen. Het is er goed weer voor want we kunnen alles uit de camper op het ons omringende grasveld leggen zodat we overal bij kunnen.
Het nieuwe tapijt, bestaande uit zachte kunststof matten, blijkt geen succes te zijn.  Het past alleen met veel naden en het materiaal blijft opbollen. Na enkele uren (Dick is door de hitte in de camper doorweekt) besluiten we het  tapijt weg te gooien. Enkele stukjes behouden we, die kunnen in de bagage ruimte gelegd worden en als matje dienen als we ergens op de grond moeten liggen. Als vloerbedekking  in een camper is het waardeloos. En dat terwijl het wel als verend garage tapijt verkocht werd door Sears. Ach de oude vloerbedekking gaat er gewoon weer in nadat het goed uitgeborsteld is.  Aan het einde van de dag is alles binnen weer netjes schoon en kunnen we nog lekker in de zon van een glaasje wijn genieten.

Donderdag is het weer iets minder mooi maar dat maakt niet uit want we gaan naar de Hot Springs  en als je in heet water gaat rondwentelen maakt het eigenlijk niet uit of het buiten wat kouder is, eigenlijk is een koude buitentemperatuur lekkerder als je in een buitenbad gevuld met heet water rondwentelt. De fietstocht naar de Hot Springs is een grote klim van bijna 4 kilometer maar betekent wel dat we op de terugweg een lekkere afdaling hebben.

De Hot Springs bestaan uit twee enorme  zwembaden gevuld met water uit een bron, een warm water bad (40 tot 37 graden, afhankelijk van de plek in het zwembad ) en een “koud”  water bad waar de temperatuur “slechts 29 graden” bedraagt. Dat laatste bad wordt nu pas gevuld dus we kunnen alleen gebruik maken van het warme bad. De buitentemperatuur is als gevolg van de koude wind,  niet hoger dan 12 graden dus als we het  zwembad instappen voelt dat als een warme deken aan. Heerlijk is het om in het warme water rond te wentelen en het uitzicht op de omliggende bergen te bewonderen.

Al snel raken we ook in dit bad aan de praat met Canadezen en dat maakt dat we pas 3 uur later, helemaal gerimpeld, het warme bad verlaten. Volledig schoon geweekt beginnen we aan de terugreis op onze fietsen die, door de voortdurende  afdaling,  niet meer dan 10 minuten in beslag neemt. Het blijft de rest van de middag bewolkt maar droog.

Vrijdag is weer een warme dag. We skypen lekker even, doen onze administratie en natuurlijk een wasje en verder luieren we in de zon, lezen in de zon en behoudens ons loopje naar het dorp, doen we niets en genieten van onze rustdag.
Zo’n rust dag is heerlijk maar zatermorgen begint het wel weer te kriebelen bij me (Tita) en omdat er op zaterdag toch geen postbezorging is besluiten we naar Banff te rijden, een mooi dorpje midden in de Canadese Rocky Mountains.
Het is schitterend weer dus de 140 km lange tocht vanuit Radium door Kootenay National Park is prachtig. In Banff, Alberta is slechts 1 campground open dus er is niet zoveel keuze maar we vinden op de campground omringd door schitterend besneeuwde bergen, een prachtig plekje. Vlak naast ons plekje zitten de holen van de Prairie Dogs en als we even naast de camper staan, komen ze uit hun holletjes en kijken ze ons nieuwsgierig aan.

De middag lopen we door het gezellige stadje Banff en kijken in alle gezellige winkeltjes.  
We zijn op zoek naar een hoodie voor Dick, het lijkt hem ook wel wat. Dat hoeft hij mij  geen tweemaal te zeggen en de rest van de middag lopen we winkel in winkel uit, net zolang tot we een mooie hoodie (trui met capuchon) voor Dick gevonden hebben.

Ook al is het weer schitterend en schijnt de zon in de strakblauwe lucht volop, de temperaturen zijn eigenlijk te koud om buiten te zitten dus ook nu weer zitten we  ’s avonds lekker in onze camper.

Zondag 15 mei is de lucht opnieuw staalblauw en de zon schijnt prachtig op de omringende wit besneeuwde bergen. We besluiten met de Banff Gondola (4-persoons gondels) naar boven te gaan vanwaar we een mooie bergwandeling kunnen maken. De tocht is schitterend. Onze wandeling leidt naar een bergtopje waar één van de eerste Meteo stations gevestigd werd en we hebben een prachtig uitzicht op de omringende Rockies.  Lang genieten we van de bergwereld en ’s middags sluiten we af met opnieuw rondwalen door het gezellige Banff.

‘s Avonds bezoekt een Mule Deer met fluweel beklede hoorns onze campground en kan ik er geen genoeg van krijgen om er foto’s van te maken. Wat een prachtig gezicht.

Maandag  zou het volgens de verwachtingen regenen maar niets van dat. Er is wel meer bewolking gekomen maar nog steeds is er blauwe lucht te zien.
Ik heb slecht geslapen. De gehele nacht heb ik van teken gedroomd waarschijnlijk veroorzaakt omdat ik zo onvoorzichtig was om tussen de Prairie Dogs in het hoge gras te gaan zitten.

Direct na het wakker worden vraag ik Dick te kijken of er echt geen verborgen en ingegraven teken op mijn lijf te vinden zijn. Dick verzekert me dat je een teek goed kunt zien zitten dus gerustgesteld ga ik douchen. Uit de douche komend komt een Amerikaanse naar me toe en zegt dat ze een teek heeft en laat deze zien en ja hoor, op haar buik zit een echte teek en ook in de grote die Dick mij beschreven had (Lieveheersbeestje). Je kunt zo’n beest dus niet missen. Ik vertel haar dat wij een apparaat hebben wat een teek verwijderen kan maar ze probeert het eerst met een brandende lucifer.
Even later echter krijgen we haar op bezoek en kan Dick zijn medische vaardigheden tonen door met behulp van de tekentang de teek alsnog bij Stacy te verwijderen. Daar er een klein puntje achterblijft wordt vervolgens het keukenmes gepakt en het laatste restje huid afgeschrapt en dan kunnen we afscheid nemen van de Amerikaanse. Stacy komt uit Fairbanks Alaska, wat wij op onze route zullen aandoen  dus mogelijk gaan we haar daar nog ontmoeten.

Wij rijden terug naar Radium Hot Springs. Op de weg terug maken we verschillende wandelingen naar bezienswaardigheden langs de weg , eerst naar een prachtige diepe canyon en later naar de bronnen van oker kleurstof die de indianen voor beschilderingen van lichaam en tipi gebruikten en ook nu bij ceremonieën nog gebruiken.
Tegen drie uur komen we weer in Radium aan waar het inmiddels is begonnen te regenen. Gedurende onze wandelingen hebben we het gelukkig droog gehad en genoten van de  prachtige natuur. De thans vallende regen maakt ons niets uit.

Het is weer tijd onze website bij te praten en foto’s uit te laden. Daar de post van maandag pas tegen 5 uur uitgezocht wordt zullen we morgen vragen of er iets is binnengekomen.